μου πιέζει τα μάτια
αυτό το πρωί
το μεσημέρι τα βγάζω απο το κρανίο και τα βάζω μαζί με τη μασέλα
μετά κάθε φορά
προσεύχομαι να 'χα μασέλα στο μουνί
ξαναβάζω τα μάτια σα νυχτώσει
αυτά όσο βραδιάζει γιγαντωνονται
και μετά
το πρωί μου πιέζει τα μάτια
να μικρύνουν να βλέπουν λιγότερο τον κόσμο
να μην ελπίσουν απ' το φως
το θολό κομμάτι του χθεσινού βραδιού
με βρήκε -λέει-
συγκάτοικο σου
σε μία γωνία
και μονολογούσα
απορώντας γιατί νιώθω τόσο άβολα
αφού είναι και σπίτι μου εδώ
έχω τη γωνιά μου και δεν μπορείς να με διώξεις
το πρωί με συμπίεσε
ο ήλιος με γαργαλούσε
το αλκοόλ με αποσυμπίεσε
και το θολό κομμάτι
της απογευματινής σιέστας ανάνηψης
με βρήκε να σκέφτομαι
πως μάλλον όταν γλείφω τον πούτσο
του δίνω έγκριση
γιατί μετά
κάτω
δεν έχει μασέλα
αν χρειαστεί.
ό,τι δαγκώσω
και όσο πληγώσω
με το στόμα
το μουνί είναι φτιαγμένο
απροστάτευτο
εξού και η πιο εξευγενισμένη μου επίθεσις
οι κακές μου λεξούλες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου