GROTA

 στο δωμάτιο μου

υπάρχει αυτό το φιλικό ζευγάρι, όμως είναι το κρεβάτι μου και θέλω να κοιμηθώ εκεί

πάω μαζί τους μοιάζει με το δωμάτιο των γονιών μου και αυτή την αίσθηση έχει και το ζευγάρι σαν γονείς μου

και ξαπλώνω και η γυναίκα γίνεται απο ξανθιά μελαχρινή  

το αγόρι στο κρεβάτι είναι άγνωστο και δείχνει κακό

δεν είναι ο γκόμενός της αλλά κάποιος άλλος

μου δίνει ενα σακουλάκι με κάτι που μοιάζει με σιδερένια βελανίδια 

μας αφήνει στο κρεβάτι

και γω πρέπει να μείνω μ αυτόν

και ξαφνικά το κρεβάτι γίνεται βαγόνι σε ρολερ κοστερ στο λουνα παρκ

το αγόρι με ρωτά 

"έχεις κάνει ποτέ grota?" 

-μάλλον αυτό μας άφησε στο σακουλάκι,

"για να στα σκάσει πρέπει να μην έχεις ξανακάνει ποτέ τίποτα"

συνεχίζει το αγόρι και ξεκινάει το βαγόνι να κινείται

και όλο νιώθω και πιο μόνη μου σε αυτό

και φοβάμαι

νιώθω πως χάνω την σύνδεση

πως στην αρχή το βαγόνι δεν είναι καλά στις ράγες και έπειτα σκέτη εγώ

χάνω την επαφή

μα σκέφτομαι είναι παιχνίδι

είναι φτιαγμένο να είναι ασφαλές

μη φοβάσαι

μα βλέπω τα χέρια μου να αιρωρούνται στις ράγες αντί να κουμπώνουν

τα πόδια μου να εξέχουν

'είναι παιχνίδι, είναι παιχνίδι..' μουρμουρίζω στην εαυτή μου

και ξάφνου τελειώνει φτάνει στο τέλος και

βρίσκομαι σε μια παραλία και τώρα μπορώ να τρέξω ελεύθερη πιασμένη σε μια τροχαλία

και ξάφνου ένας σκύλος τρέχει και μου δαγκώνει το πόδι

και πρέπει να σταματήσω να τρέχω γιατί θα συνεχίσει να με κυνηγά

και κατεβαίνω απ την τροχαλία και βλέπω κι άλλα σκυλιά

παντού σκυλιά

να έρχονται καταπάνω μου

να φεύγουν απ' τα αφεντικά τους

και να έρχονται καταπάνω μου

και τότε λέω αποκλείεται

αποκλείεται

μάλλον κοιτάς τα σκυλιά τοσο φοβισμένα

που απλά αμύνονται

'εχεις κάνει md και τα μάτια σου ιδέα δεν έχεις τί δείχνουν τώρα' 

και 

ξυπνάω

.

grotes κο=> grota. 

μην δοκιμάσετε.