οργισμένη τηλεπάθεια

είχα αλλάξει σχολείο
απο το γαλλικό στο κολλέγιο
ήμουν πολύ χαρούμενη μιας και εκεί
δεν υπήρχαν προβλήματα ρατσισμού
σεξισμού και γενικότερου bullying

ενώ διηύθυνα τη χορωδία του σχολείου η πόρτα μισάνοιξε σπιούνικα
η διευθύντρια του γαλλικού, εν ονόματι Ολυμπία ή Ολυμπιάδα* κρυφοκοίταξε κι έφυγε
μόλις έγινε αντιληπτή η παρουσία της
διακόπτοντας την επιχειρηματολογία μου κατά όλων των κοινωνικών φαινομένων σε - ισμός

ο φίλος μου με διαβεβαίωσε πως με μισεί μπαίνοντας απο την ίδια πόρτα
την ώρα της πρόβας
δεν έχασα στιγμή
και κατέληξα αντιμέτωπη μαζί της
προσπαθώντας να βρω το δίκιο μου
στο γραφείο της

"δεν έχεις καταφέρει τίποτα πραγματικά στη ζωή σου" μου είπε υποτιμητικά
και γω αρχικά μαγκωμένη προσπάθησα πολύ
ώσπου με τη βοήθεια Της άρχισα να θυμώνω
και όσο θύμωνα
απο μέσα μου απαριθμούσα όσα είχα καταφέρει
και όσο εξαγριωνόμουν
αυτή έπεφτε στο πάτωμα
δεν την άγγιζα μα αυτή φαινόταν σαν κάποιος
να την δέρνει
αιμορραγούσε και υπέφερε
λες και με τα μάτια το έκανα
δεν άνοιγα καν το στόμα μου
δεν άντεχα να τη βλέπω έτσι είχα όμως κι άλλα να πω
πήγα να βγώ έξω
αλλά Αυτή που με βοηθούσε πυροδοτώντας το θυμό μου και την αξιοπρέπεια μου
επέμεινε
να τη σκοτώσουμε
και την σπρώξαμε στο ποτάμι να πνιγεί να φύγει μακριά

το μητρικό υπερεγώ
το πρότυπο
ο καθωσπρεπισμός
η γυναίκα Queen και Γνώση

δεν πήγα ποτέ σε κανένα σχολείο τέτοιο
ίσως το γαλλικό που γενικά προτιμώ
να συμβολίζει το ευρέως γνωστό savoir vivre
σε αντιδιαστολή με το κολλεγιακό orgy
που δεν απέχει απ' την πραγματικότητά μου στάλα

Αυτή είναι αυτή που απευθύνθηκα
και υπήρχε και ένα κομμάτι της
μέσα στην νεκρή διευθύντρια
μέσα στην δική μου μεταβίβαση
μέσα σε όλα τα κομμάτια μου
που έπρεπε να πεθάνουν
να θυμώσω
για να βρω τον αυτοσεβασμό
που ποτέ δεν είχα

και το πείσμα
να πάω το δρόμο ως το τέλος
μη δειλιάζοντας
απο φιλευσπλαχνία