και καθόμαστε στον καναπέ
μεταξύ άλλων
ένα βερολινέζο γιάκουλο
ένας λέων
κι ο αντρέας
“look dear γιακουλο, we have to be honest with you
this is not a living room-
this house is an installation!
-antreas explain
“ε, εννοεί ότι είναι σα ζυγός
μια καλό,
μια όχι και τόσο καλό ”
είναι αυτό το σπίτι
επιβλητικό και αθεράπευτα ενήλικο
σαν εμάς
εκεί μέσα feels like there is nothing else
σαν εμας
δεν έχω καν καταλάβει αν είναι ρετιρέ ή υπόγειο
απ τα σκαμπανεβάσματα
σπίτι βιτρίνα
ξεπλένει το μαύρο χρήμα της οικογενειακής κληρονομιάς
-και τί περιουσία-
σου μιξάρω μήνες τώρα γλύκα με nalox
να σου τεστάρω το στερητικό
μου λες "είναι πικρό, ευχαριστώ”
και ξεροβήχω
να καταπιώ τον πόνο που εσύ φτύνεις
κολλάει το πάτωμα την αξιοπρέπεια σου
σφουγγάρισα το μάρμαρο εφτά φορές
και πάλι λούπα
σκόνη/κλάμα
μητέρα των λυγμών
θεία του άβολου
νύφη του ψύχους
υποκρίνεσαι βήχα να μου μοιάσεις,
λες να 'θελα μωρέ να με πηδήξεις;
και τέλος πάντων γιατί τα συζητάμε όλα αυτά;
queer
post-art και post-post-modern
conclusαρουν στα ζώδια
και για φέτος, όλα λένε "καρότο/μαστίγιο"
σαν να λέμε
κακό λιοντάρι /καλό λιοντάρι
σαν να λέμε
λιοντάρι/ λιοντάρι με...ψυχοθεραπεία, προσευχές
...εξορκισμό
....
oh!
excuse us,
we been speaking in greek for so long
i am sorry for the cultural appropriation
but !
remember...
this is all
an installation !
.
*** 2019νεύρα και ζώδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου