δεν μπορώ να καταλάβω αν προσπαθώ να με πείσω
για το ναι ή για το όχι
δεν μπορώ να καταλάβω αν προσπαθώ να με πείσω
για όσα νιώθω ή για όσα σκέφτομαι
δεν μπορώ να καταλάβω αν προσπαθώ να με πείσω
για να με ηρεμήσω ή για να με μπλέξω
προσπαθώ να καταλάβω αν έχω τοίχο και στουκάρω,
αν βάζω τοίχο για ΝΑ στουκάρω
ή αν δεν έχω τίποτα πια
και όλα ρέουν
και απλά,
όντως δε νιώθω τίποτα πια
γιατί το συναίσθημα εξαχνώνεται και θέλω μόνο να κάνω μια ωραία πίπα
λίγο έτσι να τριφτούμε ζεστά και υγρά για να κοιμηθούμε πιο ανάλαφρα
δηλαδή να
τα βράδια με τις αϋπνίιες αναρωτιέμαι
γιατί δεν πηδιέμαι λίγο να κουραστώ να κοιμηθώ με το πουλάκι σου
σαν πουλάκι που θα 'λεγε κανείς
και μετά άντε να στο εξηγήσω αυτό
πως εγώ έχω αδειάσει τόσο που κάπως
σουρωτήρι έμεινα
-μόνο προτεραιοτητες περνάνε,
να φαμε μακαρόνι και Γειά σας!
εσύ σύγουρα θα νομίζεις τίποτα ρομάντζα
στην άσφαλτο μικρό μου τεκνομπάσταρδο
και 'γω θέλω να ξέρεις
πως όντως αυτά είναι τα μεγάλα ρομάντζα
και δεν θέλουν ούτε ταμπέλες ούτε σεξ ούτε ορισμούς
ούτε υποσχέσεις ούτε ισχυρισμούς
τα μεγάλα ρομάντζα ή έστω αυτά που εγω βιώνω έτσι
είναι οι άνθρωποι που καταρρέουν μαζί σου
πλάι σου
και μετά κάνετε αγκαλιά να επανασχηματιστείτε
*επαναφόρτισις* επαναδόμησις*
σε ένα καλοώπωμα να μοιάζει ανθρωπόμορφο το υγρό
και ξανά και ξανά
πλάθεστε
τώρα με γλώσσες ή χωρίς
με χέρια
ή απλα λεξεις
με σπρέη εσθέτιξ μουσικές
ή απλά χάδια
δεν το ξέρω
ξέρω πως απο τότε που 'μαθα πως έχω σώμα νιώθω πιο άνθρωπος
πως μου αρέσει που έχω σώμα τελικά
-δεν μ' εγκλωβίζει ίσα-ίσα-
και πως θέλω να το παίρνω μαζί μου στις βόλτες μου
γιατί ξέρει να βιώνει πιο έντονα
απο το χαζόμυαλό μου
αυτά ήθελα να πω
τώρα πάλι δε νύσταξα
αλλά τις έχουμε κάνει φίλες πια
τις αϋπνίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου