είχα πεταχτεί εκείνο το βράδυ
απο φριχτούς πόνους στην κοιλιά
επειδή εγκυμονούσα - λέει-
κάτι ατσάλινο
ο τοκετός είχε προκληθεί
απο εκείνο το γλείψιμο της βρύσης
του θλιμμένου νιπτήρα
-σέρβιρα το ασυνείδητο μου σε πιάτο
απ' αυτά τα γκουρμέ
μίνιμαλ πανάκριβο
ξέρεις πόσο ακριβά είναι τα υλικά που φτιάχνουν αυτό το πιάτο;
'πεντανόστιμο' είπαν
έχυσα τον καθρέφτη μου
συνεχίσαμε τις ζωές μας κανονικά
ήταν εκείνος ο πούτσος
πολύ όμορφος
πήγα να τον χαϊδέψω
"μπορείς να μη μ' ενοχλείς;"
"ποιός σου 'πε να 'ρθεις να κάτσεις εδω πέρα;"
"εγω σηκώθηκα έτσι γιατί ήθελα,
να ξεπιαστώ"
το πρωί σηκώθηκα
και έκανα στο μαχαίρι deep throat καταλάθος
πνίγηκα και λίγο
είχε γεύση σοκολάτα
-πετυχημένο θα το χαρακτήριζα-
και αν έχει δομήσει κάτι καλά
είναι το να μην μπορώ να του θυμώσω με τίποτα
που αυτό ήθελε να 'ναι μαχαίρι να κόβει δάχτυλα
και να προσέχεις πως το πλένεις και πως το ακουμπάς
να το βλέπεις να φυλάγεσαι
αλλά εγω το χρησιμοποιώ για να βγάζω τα τοστάκια
το 'θελε όμως
και γω κάπως φιλοτιμήθηκα ιδιοτελώς
του πρότεινα εγώ να το ακονίσω,
(να σκληραγωγηθεί, να αγριέψει, τρίψε-τρίψε στα λεπίδια μου)
αλλά δεν ήθελε.
_καλά είναι μωρέ και τα τοστάκια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου