ο εθισμός ως επίγνωση
ο στρόβιλος ως άλλοθι
το δέρμα και οι αρτηρίες δεν έχουν πρόσωπο
και αυτό τα κάνει ακίνδυνα
οι γλώσσες ξεραίνονται
ψυχική αφυδάτωση
υποκλινικός μαζοχισμός
πολλές ζωές αφημένες στο περβάζι μου
το πατζούρι μονίμως ανοιχτό
το φως δεν με ενοχλεί
άλλωστε
η μέρα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα
απ’ τη νύχτα
δεν σε βλέπω κρυφά
ούτε τυχαία
η νύχτα δεν έχει να ζηλέψει επίσης
τίποτα απ’ τη μέρα
δεν σε βλέπω
γενικά
η δεδομένη απουσία με ηρεμεί
η επιστροφή σου είναι ασήκωτη
μου κλείνει τα βλέφαρα
και τα πνευμόνια μου διογκώνονται
το διάφραγμα στέλνει την ένταση στους κογχους μου
όταν ξεφυσάω το μυαλό μου ζωγραφίζει
αγγίγματα στους ώμους μου
pizzicato στο ακρώμιο
legato στους σπονδύλους
diminuendo στο λαιμό μου
η αγκαλιά ως ροή
ως μουσική
ως όλα
έλα
όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου